vrijdag 27 november 2020

De nieuwsbrief van komend weekend vindt u HIER.


Adventsgedachte

Dit najaar lijkt het vallen van de bladeren en de naderende winter een somber karakter te hebben. Juist als we behoefte hebben aan warmte en nabijheid van onze dierbare mensen, voelen we extra hard dat de maatregelen rond Covid19 ons treffen. Zoveel beperkingen. Mondkapjes zijn nog daar aan toe, maar dat afstand houden, het idee dat we met Sinterklaas, Kerst en de jaarwisseling zo weinig mogelijk andere mensen mogen zien, grijpt bijna iedereen naar de keel. Wanneer worden we nu eindelijk eens verlost van deze kille tijd? Als er een vaccin is? Als de regering ons de ruimte geeft? Als het virus met de noorderzon vertrokken is? We snákken naar ruimte, ontmoeting, mogelijkheden, vrijheid... 

Als er één jaar is waarin wij mensen hopen en verlangen, is het wel 2020. Net als overigens de mensen van 2020 jaar geleden. Toen was er een ander soort onvrijheid: bezet gebied onder keizer Augustus en koning Herodes. Ook toen waren er beperkende maatregelen, al moest men toen niet thuisblijven, maar verplicht op reis. Ook toen snakten de mensen naar oplossingen voor een andere crisis. Sommige mensen hoopten op de politiek. Anderen voerden gewapende acties voor meer vrijheid. En men hoopte massaal op God. Op een Messias, een Bevrijder.

Onze tijd en de tijd van toen, waren tijden van verlangen en ook van hoop. Deze crisis is niet het einde. Er komen andere, betere tijden. We worden eens weer vrij. In dat verlangen beginnen we de Adventstijd. Een verlangen dat vervuld wordt in Iemand: Jezus, geboren in Bethlehem. Hij is het vaste anker van onze hoop. In Hem wordt ons verlangen naar veiligheid en vrede vervuld. 

Kerstmis 2020 wordt anders dan anders. Minder drukte, meer 'Stille Nacht'. Minder uiterlijk vertoon, meer innerlijk verlangen. Minder grote groepen, meer intens contact met degenen die we wél mogen zien. Misschien ook minder stress, meer tijd voor bezinning en gebed. Misschien vinden we door het intense verlangen en de noodgedwongen stilte, wel méér wie we zelf zijn in de ogen van God en onze medemensen. Het lijkt meer afstand en minder ontmoeting, maar als we er voor open staan, misschien wel meer verrassingen dan we nu denken.

Blijven we hopen, verlangen, positief uitzien naar betere tijden. Met de geboorte van Jezus begon er een nieuwe tijd. Als wij met Hem op weg gaan door het leven, is elke crisis een nieuwe kans voor een nieuwe weg die God met ons wil gaan.

Een gezegende adventstijd!
Pastoor Seidel