Witte Donderdag

Op Witte Donderdag begint het Heilig Triduum. 

Jezus en de leerlingen treffen de laatste voorbereidingen om Pesach te vieren, het joodse feest dat de doortocht van Israël door de woestijn - uit Egypte naar het Land van Belofte - gedenkt. Een gelijkaardige doortocht staat Jezus nu te wachten, door de dood heen naar de overwinning van de Liefde. Hij leeft er heel bewust naartoe en bereidt ook zijn leerlingen voor op het afscheid. Hij bukt zich om hun voeten te wassen en geeft nog een laatste les mee: Heb elkaar lief, dien elkaar. (Johannes 13, 1-15).

Pastoor-deken Seidel viert de verbondenheid met de priesters, diakens en pastoraal werkenden van het dekenaat Asten-Helmond met een feestelijke Witte Donderdagmaaltijd in de Tarsushof van de Pauluskerk, om de instelling van het ambt en de verbondenheid in de geest van de apostelen te vieren.

De gezamenlijke Eucharistie voor heel de parochie is in de Jozefkerk om 19:00. De Eucharistie heeft hier in het bijzonder betekenis, omdat het Laatste Avondmaal gezien wordt als de instelling van het sacrament van de Eucharistie. 

De viering eindigt in rouwstemming. Gelovigen krijgen de gelegenheid in stilte verder te bidden bij het tabernakel op het zij-altaar waar de hosties - het Lichaam van Christus - bewaard worden. Ze doen wat de leerlingen destijds niet lukte: wakker blijven en Jezus met hun gebed bijstaan in de Hof van Olijven, waar soldaten hem komen oppakken.

Donderdag 14 april (Witte Donderdag)

Geen ochtendmis!

Jozefkerk: Avondmis 19:00.

Aansluitend gebedswake bij de Heer tot 24:00.

Chrismamis in de kathedraal

Ieder jaar wordt aan de vooravond van Witte Donderdag in de Sint-Janskathedraal te ’s-Hertogenbosch de Chrismamis gevierd. 

Tijdens deze eucharistieviering hernieuwen de priesters hun wijdingsbeloften aan de bisschop. 

Ook wordt het chrisma gewijd (voor de gedoopten en het Vormselsacrament) en de zieken- en catechumenenolie gezegend.

De Chrismamis is dit jaar op woensdag 13 april om 19.00 uur. Het is hét moment in het jaar dat het hele bisdom samenkomt rondom de bisschop. Naast de priesters, diakens, pastoraal werkenden en pastoraal assistenten en alle religieuze gemeenschappen in ons bisdom, zijn dan ook alle gelovigen van harte welkom om de Chrismamis mee te vieren.

De Chrismamis van dit jaar op YouTube: 

Boete en verzoening in de Goede Week

We noemen de Biecht tegenwoordig meer ‘het sacrament van boete en verzoening. Toch blijft het woord ‘biechten’ in gebruik, want dat woord kennen we. 

Mensen vragen vaker: waarom moeten we onze zonden aan een priester vertellen? Kunnen we niet rechtstreeks tot God spreken en Hem vragen om vergeving? De andere vraag is: vergeeft God écht al mijn zonden? Het antwoord is: God houdt zielsveel van ons. Hij verlangt er naar ons te vergeven en een nieuw begin te maken! 

Natuurlijk kunnen we direct naar Hem gaan en bidden: Hij luistert altijd. Als we in de naam van Jezus bidden, komt Hij ons altijd ontmoeten. Maar de manier waarop Hij naar ons toekomt om ons te ontmoeten, ís in het sacrament van verzoening. Jezus zei tegen zijn apostelen: “Als ge iemand zonden vergeeft, dan zijn ze vergeven.” Dat is wat de priester doet, vergeven in de naam van Jezus en de hele Kerk.

Die vergevende liefde van de Vader mogen we ook vieren als we ons voorbereiden op Pasen.

• Maandag 11 april vieren we in de Jozefkerk Gods barmhartigheid, met gebed en gewetensonderzoek. De priesters zijn tot 20:00 beschikbaar voor de sacramentele vergeving.
• Ook op Witte Donderdag, tijdens de wake bij de Heer tot 24:00, is er gelegenheid.

De Vader kijkt naar u uit. Laat u met Hem verzoenen door Jezus in het sacrament… 

Gewetensonderzoek doen?

Klik HIER

Palmzondag

De week voor Pasen is een intense periode voor christenen. Haar rijke symboliek en doorleefde liturgie brengen gelovigen binnen in lijden, dood en verrijzenis van Christus. Telkens kunnen we ons de vraag stellen: “Wie ben ik in dit verhaal? Wie is Jezus voor mij?”

Op deze website zal voor de belangrijke dagen van de week een artikel staan, voor een deel overgenomen van kerknet.be, met eigen aanvullingen.

Palmzondag. 

Hier begint de Goede Week. Jezus komt Jeruzalem niet onopgemerkt binnen. Hoewel hij op een ezeltje zit, behandelt het volk hem als een koning. En dat is Hij: koning van Israël. Ze verstaan alleen nog niet wat voor een koning Hij wil zijn. Ze leggen hun jassen neer om erover te lopen. Ze zwaaien met takken en zingen: Hosanna!

In de eucharistie wordt dit gevierd. Palmtakken (in onze contreien meestal buxus) worden gezegend en uitgedeeld. Een eerste passage uit het passieverhaal wordt voorgelezen (Lucas 19, 29-40). Terwijl de diaken het kruis draagt, dragen de gelovigen de takken (of kinderen de Palmpasenstokken) en volgt de processie naar hun zitplaats. 

Daarna wordt het lijdensverhaal gelezen door 3 mensen, die ieder een rol vertolken: die van verteller, van Jezus en overige personages (Lucas 22,14-23,56).

Betekenis: De vreugde van Jezus’ intrede moet al meteen plaats maken voor de dreiging van zijn uitlevering en terechtstelling. Het volk dat bij het begin nog om hem juicht, veracht hem nu en spuwt hem uit. De luidste roeper wint het pleit.

Update: 

Mooie Palmpasen-gezinsviering in de Jozefkerk, met de communicanten van dit jaar en de gezinnen die elke zondag samen komen rondom Jezus die voor ons zijn leven geeft. Palmzegening en processie vanaf het Tolpostplein de volle kerk in, met palmtakjes en de palmpasenstokken die zaterdag werden gemaakt.

Nieuwsbrief 9 april

De nieuwsbrief van Palmzondag, de Goede Week en Pasen vindt u HIER. 

VIERINGEN GOEDE WEEK EN PASEN 2022

Zaterdag 9 april (Palmzaterdag)

• Jozefkerk: Poolse Eucharistie 17:00.
• Pauluskerk: Eucharistie 17:00.

Zondag 10 april  (Palmzondag)

• Jozefkerk: Eucharistie 9:30. (Gregoriaans)
• Jozefkerk: Gezinsmis met eerste-communicanten 11:00.
• Lambertuskerk: Eucharistie 11:00.
• Edith-Steinkerk: Eucharistie 9:30. 

Maandag 11 april  

• Jozefkerk: Viering van barmhartigheid / biechtgelegenheid 19:00.
• Weekdagen maandag – dinsdag – woensdag:  ochtendmis 9:00 

Donderdag 14 april (Witte Donderdag)

• Geen ochtendmis!
• Jozefkerk: Avondmis 19:00.
• Aansluitend gebedswake bij de Heer tot 24:00 / biechtgelegenheid. 

Vrijdag 15 april (Goede Vrijdag)

• Lambertuskerk: Kruisweg 15:00.
• Pauluskerk: Kruisweg en kruisverering 15:00.
• Edith Steinkerk: Kruisweg van de synodale weg 15:00.
• Jozefkerk: Kruisweg voor kinderen 16:00.
• Jozefkerk:  Lijdensverhaal, Kruisverering en communie 19:00. 

Zaterdag 16 april (Paaszaterdag)  

• Jozefkerk: Paaswake 21:30.   

Zondag 17 april (Pasen)

• Jozefkerk: Eucharistie 9:30. (Gregoriaans)
• Jozefkerk: Gezinsmis 11:00.
• Lambertuskerk: Eucharistie 11:00.
• Edith-Steinkerk: Eucharistie 9:30.
• Jozefkerk: Poolse Eucharistie 17:00. 

Maandag 18 april (Tweede Paasdag)

• Jozefkerk: Eucharistie 9:30. 

 

Toewijding Rusland en Oekraïne aan het Onbevlekt Hart van Maria

Toen Maria in 1917 in Fatima (Portugal) verscheen, vroeg zij aan de herderskinderen dat Rusland aan het Onbevlekt Hart van Maria zou worden toegewijd, want anders zou de wereld door de leugens en geweld vanuit Rusland overspoeld worden. Het was het jaar van de communistische revolutie en Europa zat midden in de Eerste Wereldoorlog. Er volgde een Tweede Wereldoorlog en een Koude Oorlog. En nu is er weer de dreiging vanuit Rusland met een wrede invasie en opnieuw leugens. En dreiging, vluchtelingen en doden.

De katholieken in Oekraïne en wereldwijd hebben Paus Franciscus gevraagd opnieuw Rusland, samen met Oekraïne (en de hele wereld) toe te wijden aan Maria. Dat gebeurt vrijdag 25 maart, het Hoogfeest van de Aankondiging van de Heer (Maria Boodschap) in Rome door de Paus en in Fatima door kardinaal Krajewski.

De plechtigheid begint om 17:00. Het is nu nog niet bekend of er een livestream zal zijn en waar. Als we dat weten, vindt u dat hier.

In de Jozefkerk zal het beeld van O.L.V. van Fatima vooraan in de kerk staan en zullen we na de Eucharistieviering van 19:00 ook bij ons een toewijding van Rusland, Oekraïne en de wereld aan Maria uitspreken.

Het gebed van de toewijding (in het Nederlands) vindt u OP DEZE WEBSITE

Zo willen wij verbonden zijn met de Paus en de wereldkerk in gebed. Wij vertrouwen op Jezus en Zijn Onbevlekte Moeder. Deze oorlog moet stoppen. Niet alleen met menselijke middelen, maar ook door Gods barmhartigheid.

Bid mee, wij willen allen met hulp van Maria deze oorlog stoppen!

Nieuwsbrief 26 maart

U vindt de Nieuwsbrief van komend weekend HIER

Interview met James Mallon ("Als God renoveert") over het congres deze week

Komende donderdag en vrijdag spreekt de schrijver James Mallon ("Als God renoveert") over de 'Missionaire parochie' op een groot congres in Breda, waar meer dan 1000 mensen gaan komen. Ook parochianen vanuit de Lambertusparochie gaan er heen. 

Vandaag in Trouw een interview met Mallon: LEES HIER. Veel van wat hij zegt, hoort u ook steeds in onze parochie. Jezus centraal stellen, Zijn leerling zijn, durven veranderen.

Interview in Trouw

Het lijkt tijd om serieus keuzes te maken, want stil blijven staan bij hoe het was, gaat het niet meer worden. God roept ons om Hem te volgen en samen op weg te gaan.

Kijk ook HIER naar het geloofsgesprek met bisschop Liesen want dat gaat over de kansen voor parochievernieuwing.  

Talent boven taak - uitgangspunt voor vrijwilligerswerk

Rond de synode-bijeenkomsten, hebben we in het pastoraal team nagedacht over enkele belangrijke uitgangspunten van vrijwilligerswerk. Wij verbinden dat met de idealen van de missionaire parochie (zoals door James Mallon geformuleerd in: Als God renoveert) en de synodale parochie samen op weg. In het licht van de realiteit van onze parochie.

Het uitgangspunt voor ons vrijwilligerswerk is: talent boven taak. We kunnen niet in de eerste plaats denken vanuit de taken die gedaan zouden moeten worden als er geen mensen zijn om ze uit te voeren. 

In het ideaal van de synodale en missionaire Kerk is het de roeping van gelovigen om Jezus te volgen en daarbij talenten die God ons geeft, ten dienste van de gemeenschap te stellen. 

Wat we doen komt niet voort uit de concrete nood of behoefte (de vraag) maar vanuit wat mensen kunnen geven (het aanbod). Dat is een weg van onderscheiden en vanuit je roeping actief worden. 

U vindt de beleidstekst 'talent boven taak' HIER.

Parochie in synode groot succes

Vandaag, 13 maart, hebben wij als Lambertusparochie onze eigen synode-bijeenkomst gehouden in de zalen van de Jozefkerk. Het is onze bijdrage aan de wereldwijde synode, maar ook aan onze eigen parochie. Want synode is niet iets eenmaligs, maar een stap om als gemeenschap voortdurend samen op weg te gaan. En dat verlangen is er!

Aan de hand van de thema's van de bisschoppen (samen op weg gaan, vieren, missionair zijn, dialoog met kerk en samenleving) gingen we in twee groepen van 25 personen, jong en oud, in gesprek. Er kwam veel naar boven, vooral verlangen en beleving. Kerngedachten die overal naar boven kwamen: een diepe behoefte aan echte gemeenschap en ontmoeting, welkom zijn, openheid voor zoekende mensen en de deur wijd open hebben, er op uit gaan, en zo Christus in woord en daad laten zien.

Bij alle vijftig aanwezigen, voelden we een diepe eenheid vanuit een doorleefd geloof, ieder op zijn/haar eigen manier. We luisterden naar elkaar, zeer open, en er werden waardevolle ideeën met elkaar gedeeld. Al met al konden we ervaren dat de Geest met en door ons op weg is gegaan. Wordt vervolgd...

Nieuwsbrief 12 maart

De nieuwsbrief van komend weekend en de twee weken hierna, kunt u HIER DOWNLOADEN

In deze nieuwsbrief ook een laatste oproep om deel te nemen aan de synode-bijeenkomst!

Gedachten van de Skandinavische bisschoppen bij het synodale proces (n.a.v. de berichten uit Duitsland)

Pastoor Seidel vertaalde een deel van de brief die deze bisschoppen schreven, met een rijke inhoud ter bezinning, ook voor onze eigen synodale onderscheiding.

“De Heilige Vader roept de hele Kerk op om synodaal, samen te zoeken naar levengevende uitdagingen in het leven en werk van de Kerk van vandaag. Dit proces vraagt ​​om een ​​radicale bekering. Eerst moeten we de beloften van Jezus als bron van vreugde, vrijheid en welvaart herontdekken en delen. Het is onze taak om, met dankbaarheid en eerbied, het depositum fidei (de geloofsschat), bemiddeld door de Kerk, volledig te omarmen.

Veel gelovigen over de hele wereld maken zich zorgen over de manier van leven van priesters en hun opleiding, de positie van vrouwen in de kerk, de breedte van opvattingen over seksualiteit, enz. In de legitieme zoektocht naar antwoorden op dergelijke vragen van onze tijd, moeten we de grens leggen bij die onderwerpen, die onveranderlijke delen van de kerkelijke leer bevatten.

Ware hervormingen van de kerk hebben altijd bestaan ​​in het verdedigen, uitleggen en op een geloofwaardige manier in praktijk brengen van de katholieke leer, gebaseerd op goddelijke openbaring en authentieke traditie - niet in het volgen van de tijdgeest. Hoe vluchtig de tijdgeest is, wordt dagelijks bevestigd.

Het wereldwijde synodale proces heeft hoge verwachtingen gewekt. We hopen allemaal op een vernieuwing van het kerkelijk leven, en de kerkelijke zending. Het risico bestaat echter dat we van de Kerk een project maken, het object van ons handelen, door procesdenken en structurele herstructurering. Het synodale proces veronderstelt het beeld van de Kerk als het pelgrimerende van God. Zo'n volk moet zich verstandig organiseren, dat is duidelijk. Maar 'volk van God' is slechts één van de beelden die de traditie gebruikt om de aard van de Kerk te beschrijven. Om ons synodale onderscheidingsvermogen vrucht te laten dragen, moet het door deze andere dimensies worden verrijkt en georiënteerd.

Juist op dit moment lijkt het ons essentieel om het sacramentele mysterie van de Kerk naar voren te brengen. Hoe slagen we erin om met verbazing te bedenken - en te ervaren - dat de Kerk ook het corpus mysticum is, de bruid van Christus en de middelaar van de genade? De Kerk kan niet alleen worden gedefinieerd als een zichtbare samenleving. Het is een mysterie van gemeenschap: gemeenschap van de mensheid met de Drie-ene God; gemeenschap van gelovigen onderling; gemeenschap van de plaatselijke kerken wereldwijd met de opvolger van Petrus.

Het is onze ervaring dat de katholieken die het leven van onze parochies en gemeenschappen vormgeven en in stand houden zich intuïtief bewust zijn van dit sacramentele mysterie, maar niet altijd geneigd zijn vragenlijsten in te vullen of deel te nemen aan debatten. Laten we niet vergeten, in het kader van het synodale proces, ook aandachtig te luisteren naar hun getuigenissen.

Vooral in een tijd waarin Europa door diepe kloven dreigt te splijten, is één ding zeker: we hebben een hoger criterium van eenheid nodig. Christus alleen is onze hoop! In zijn naam wordt de Kerk geroepen om "de onverwoestbare kern van eenheid, hoop en redding voor de hele mensheid" te zijn (Lumen Gentium, 9). Alleen als we ons kerkelijk leven ad intra op Christus baseren en leven vanuit de volheid van zijn openbaring, kunnen we deze roeping waarmaken. Het is nauwelijks zo dat een verarming van de inhoud van het geloof zal leiden tot een nieuwe volheid van kerkelijke vitaliteit.

Dus we hopen en bidden dat het geloof dat is overgeleverd en het leven in Christus dat ons genadig transformeert, weer veilig zal worden gesteld door de Kerk, zelfs in een samenleving die enorme veranderingen ondergaat.”